We zitten al in 2018: hoe zit het nu met de Wet op de Kansspelen?

We zitten al in 2018: hoe zit het nu met de Wet op de Kansspelen?Nog steeds zijn online kansspelen niet toegestaan in Nederland. Er zijn weliswaar veel Nederlanders die via een omweg toch een bezoekje brengen aan het online casino, maar het is helemaal niet volgens de regels. Aanbieders die vanuit Nederland opereren zijn dan ook verboden en daardoor is er ook geen bescherming voor de spelers die online casino’s bezoeken die in het buitenland gevestigd zijn. Het gevolg daarvan? Dat er geen toezicht is en dus ook geen beleid wat betreft de gokpreventie.

De Nederlandse Kansspelautoriteit (KSA) houdt in de tussentijd toezicht dat buitenlandse aanbieders met, laten we zeggen Nederlandse roots, zich richten op de Nederlandse gokker.  Om dat te voorkomen, hanteert de KSA een strenge aanpak. Toch zijn er steeds meer aanbieders die noodgedwongen naar het buitenland verhuizen of daar plannen voor maken. Want ondertussen duurt het wel heel erg lang voordat online kansspelen worden gelegaliseerd in Nederland.

Waarom duurt het zolang?

Het opmerkelijke is dat de nieuwe wet op de kansspelen al lange tijd af is. Of in elk geval bijna af. Het voorstel is al grotendeels uitgewerkt en er zijn nog een aantal onderdelen die ervoor hebben gezorgd dat het wetsvoorstel zoveel tijd in beslag neemt.

Kansspelbelasting

Een van de struikelblokken is de te betalen belasting. Het laatste nieuws is dat daar een akkoord over is bereikt. Dat duurde even, maar het lijkt er dan toch te zijn. Met dat akkoord werd ook afgerekend met het voorstel van voormalig staatssecretaris van Justitie Fred Teeven. Die had namelijk een kansspelbelasting in gedachten van 20%. Nu moet het belastingpercentage op 29% uitkomen voor zowel offline als online casino’s. Mocht blijken dat de inkomsten veel hoger uitvallen dan de verwachtingen dan wordt dit tarief eventueel bijgesteld naar 25%.

Gokpreventie

Alle aanbieders van kansspelen hebben de verplichting om verslavingen en gokschulden zoveel mogelijk te voorkomen. Alle casino’s moeten dan ook een intern plan hebben klaarliggen om bezoekers bij te staan. Online wordt dat een stuk moeilijker. Hoe herken je namelijk of de bezoeker gevoelig is voor gokverslavingen? In het fysieke casino kun je dat veel sneller constateren. De Nederlandse politiek wil eerst dat online aanbieders een adequaat plan hebben klaarliggen en hierover verantwoording kunnen afleggen.

Malta als betrouwbare oplossing

Dat neemt dus niet weg dat de Nederlandse speler ondertussen gewoon online kan spelen. Sterker nog, dankzij de onbegrensdheid is het maar lastig om te voorkomen dat het online casino wordt bezocht. Veel Nederlandse aanbieders verhuizen namelijk naar Malta om daar wel hun activiteiten te kunnen aanbieden. Malta staat immers hoog aangeschreven in de wereld van online casino’s. De lokale Maltese autoriteit ziet er namelijk streng op toe dat spelers op een veilige manier kunnen spelen. Aanbieders mogen op hun beurt pas met hun activiteiten starten als ze over een officiële vergunning beschikken die verleend is door de Malta Gaming Authority. Terwijl Malta een makkelijke uitweg leek, doet de KSA er alles aan om activiteiten vanuit Malta, die gericht zijn op de Nederlandse markt, te voorkomen. Er mag dan ook geen relatie zijn tussen de aanbieder en de Nederlandse gokmarkt. Concreet gezien zijn er dus geen webpagina’s in het Nederlands, noch Nederlandstalige dealers in het live casino, en ook geen Nederlandse domeinextensies (oftewel .nl). Malta is dus weliswaar een tijdelijke oplossing, maar de meeste aanbieders hopen natuurlijk gewoon vanuit Nederland te starten of in elk geval hun activiteiten vanuit Nederland door te zetten.

Huidige status wet op de kansspelen

Het is daarom een kwestie van afwachten tot de wet op de kansspelen wordt aangenomen. Terwijl het grootste gedeelte al is afgewikkeld is het nu alleen nog wachten op de Eerste Kamer. De huidige status ziet er dan ook als volgt uit, het is alleen nog wachten op fase 6:

  1. Ministerraad is akkoord, wetsvoorstel naar Raad van State voor nader advies.
  2. Wetsvoorstel is ingediend bij de Tweede Kamer, schriftelijke behandeling.
  3. Wetsvoorstel is aangemeld voor plenaire behandeling voor Tweede Kamer.
  4. Wetsvoorstel aangenomen door de Tweede Kamer en ingediend bij de Eerste Kamer voor een schriftelijke behandeling.
  5. Wetsvoorstel is aangemeld voor plenaire behandeling door de Eerste Kamer.
  6. Aanname Eerste Kamer van wetsvoorstel, publicatie in Staatsblad.

 Het lijkt allemaal zo simpel, maar de Nederlandse politiek heeft het natuurlijk druk genoeg met het regeren van ons land. Dat snapt elke Nederlander ook wel, maar inmiddels duurt het wel heel erg lang. Of zou het in 2018 dan toch eindelijk van de grond komen?